(ni Jose P. Rizal)
Kapagka ang bagay sadyang umiibig
Sa kanyang salitang kaloob ng langit,
Sanlang kalayaan nasa ring masapit
Katulad ng ibong nasa himpapawid
Pagka’t ang salita’y isang kahatulan
Sa bayan, sa nayo’t mga kaharian
At ang isng tao’ng katulad kabagay
Ng alin mang likha noong kalayaan
Ang hindi magmahal sa kanyang salita
Mahigit sa hayop at malansang isda
Kaya ang marapat at pagyamaning kasa,
Na tulad sa inang tunay na napala
Ang wikang tulad ng din sa Latin
Sa ingles, katsila at salitang anghel,
Sapagkat and Poo’ng maalam tumingin
Ang nagbigay sa atin
Ang salita nati’y tulad din sa iba
Namay aplabeto at sariling letra
Na kanya mawalay dinatnan ng sigwa
Ang lunday sa lawa noong dakong una
Kapagka ang bagay sadyang umiibig
Sa kanyang salitang kaloob ng langit,
Sanlang kalayaan nasa ring masapit
Katulad ng ibong nasa himpapawid
Pagka’t ang salita’y isang kahatulan
Sa bayan, sa nayo’t mga kaharian
At ang isng tao’ng katulad kabagay
Ng alin mang likha noong kalayaan
Ang hindi magmahal sa kanyang salita
Mahigit sa hayop at malansang isda
Kaya ang marapat at pagyamaning kasa,
Na tulad sa inang tunay na napala
Ang wikang tulad ng din sa Latin
Sa ingles, katsila at salitang anghel,
Sapagkat and Poo’ng maalam tumingin
Ang nagbigay sa atin
Ang salita nati’y tulad din sa iba
Namay aplabeto at sariling letra
Na kanya mawalay dinatnan ng sigwa
Ang lunday sa lawa noong dakong una
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento